Հայաստանի իշխանությունների` բանակցային գործընթացի վերաբերյալ լավատեսության բարձր դոզավորման ֆոնին, Ադրբեջանը հերթական նախապայմանն է իջեցնում: Խոսքը վերաբերվում է Հայաստանի ապառազմականացմանը:

Մերձավոր Արևելքում իրադարձություններ են տեղի ունենում, որոնք ուղղակի և անուղղակի ազդեցություն են ունենում Հայաստանի անվտանգային միջավայրի վրա:

Խութ-Բռնաշենի Մահբուբան (Մահբբանք) գյուղից ոչ հեռու նույնանուն վանքն էր, իսկ նրանից 2-3 կմ հեռավորության վրա՝ Ծովասարի արևելան փեշին, Մահբբանքի կամ Ամիրի ամրակուռ բերդը։ Վանքի ու բերդի կառուցման մասին սերնդե-սերունդ մի հետաքրքիր ավանդազրույց է անցել, որն իր «Սասնա ազգագրությունը» արժեքավոր աշխատության մեջ գրի է առել ազգագրագետ Վարդան Պետոյանը (Երևան, 1965)։

Հարցազրույց Վարդան Օսկանյանի և Վահե Հովհաննիսյանի մասնակցությամբ

2020-ի հոկտեմբերի 1-ի դրությամբ հայկական բանակը Քարվաճառում վերականգնել էր առաջին օրերին կորցրած դիրքերի մեծ մասը։ Հարավային ճակատի Հորադիս-Ջրական և Կարախամբեյլի-Հադրութ ուղղություններում հայկական ուժերը նույնպես վերականգնել էին ռազմաճակատի գիծը։ Այստեղ թշնամու կորուստները սարսափելի էին՝ ավելի քան 300 զրահատեխնիկա և մոտ 3000 կոտորված լավագույն ուժեր։ Այդ նույն պահին ի՞նչ էր կատարվում Բաքվում և Երևանում։

Աշխարհի պատմությունը ավելի ու ավելի մեծացող մասշտաբներով հնի կրկնությունն է՝ մրցակցության և անվտանգության իմաստներով։

Հեշտ է առաջնորդել ձեզ, երբ դուք հլու-հնազանդ ենթարկվում եք Իմ Կամքին։ Կյանքի ցավերն ու դժվարությունները գալիս են միայն այն ժամանակ, երբ դուք (կամ նրանք, ում համար դուք հոգ եք տանում) կամենում եք, որ ընթանան ձեր ընտրած ճանապաևհով և չեք անսում մեղմ սեղմումին Իմ ձեռքի։

Օգնի՛ր մեզ Աստված,փրկիչ մեր, Քո անվան փառքի համար. Տեր հանուն Քո անվան փրկիր մեզ ու թողություն տուր մեր մեղքերին:

Այսօր արդեն տեղին է ավելի ընդարձակ անդրադառնալ, թեև հայաստանյան մամուլում լայն տարածում չգտած, բայց ընթացիկ զարգացումների համատեքստում բավականին խնդրահարույց մի հարցազրույցի։ Ավելի ճիշտ, այդ հարցազրույցում տեղ գտած առաջին հայացքից մի քանի արատավոր ձևակերպումների, որոնք, հուսով եմ, անզգուշության կամ չիմացության, բայց ոչ երբեք մեր առաջատար կուսակցություններից մեկի քաղաքական համոզմունքի կամ նորովի դիրքավորման դրսևորումն էին։ Խոսքն օրեր առաջ «Երկրի հյուրասրահը» հաղորդաշարի տաղավարում ՀՅԴ Բյուրոյի ներկայացուցիչ Հակոբ Տեր-Խաչատուրյանի հարցազրույցում տեղ գտած մի քանի ապակողմնորոշիչ ու հիմնազուրկ ձևակերպումների մասին է։ Անշուշտ, կրկեսի վերածված հայաստանյան քաղաքականության պարագայում նման ձևակերպումները հազիվ թե հատուկ ուշադրություն ու արձագանք պահանջեին, եթե հնչեցված չլինեին ՀՅԴ բարձրագույն ներկայացուցչի կողմից։

Օրեր առաջ դեռևս ինքնիշխան Հայաստանի հնարավոր գաղութացման մասին համառոտ ակնարկ էր ներկայացրել հարգարժան Ստեփան Դանիելյանը։ Շարունակելով թեման, կփորձենք ներկայացնել մի քանի դիտարկումներ, որոնք թուրքական տուն կատարած այցի ֆոնին, պարզապես չարագուշակ են նկատվում։ Թեման խորապես ըմբռնելու համար կփորձենք եվրոպական գաղութատիրության դասական սահմանման հիմքի վրա պրոյեկտել հայկական քաղաքական դաշտը, դրա վրա իմպերիալիստական երկրների ազդեցությունը, ակնհայտ ռիսկերը, դրանց կործանարար ալգորիթմը։